|
|
|
|
| • |
| WIEŚ |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| OKOLICA |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| LUDZIE |
| • |
| • |
| • |
| • |
| ZBIORY |
•  |
| • |
| • |
| • |
| • |
| FOLKLOR |
| • |
| • |
| KONTAKT |
| • |
•
|
|
Oznaczenia:
nowe
 aktualizacja |
|
|
|
 |
 |
|
|
|
 Dlaczego grób Wybickiego w Brodnicy jest pusty? |
 |
 |
| Józef Wybicki |
Józef Wybicki - ur. w 1747 r. pisarz i polityk, adwokat, poseł na sejm, senator-wojewoda, prezes Sądu Najwyższego.
Brał udział w insurekcji kościuszkowskiej 1794 - uczestniczył w obronie Warszawy.
Na emigracji był współtwórcą Legionów; uczestniczył w powstaniu wielkopolskim 1806 roku.
Przebywając wśród legionistów polskich we Włoszech, napisał w 1797r. słowa Pieśni Legionów, która w 1926 r. stała się hymnem państwowym.
Większość swego życia związał z Wielkopolską.
Zjawił się tu po raz pierwszy w 1765 r. Tu w 1773 r. ożenił się z Kunegundą Drwęską. Gdy owdowiał w 1780 r., ożenił się ponownie, również z Wielkopolanką - Esterą Wierusz Kowalską.
W następnym roku osiadł w zakupionych przez siebie Manieczkach koło Śremu.
W Manieczkach mieszkał od 1781 r. aż do śmierci. Brak kłopotów materialnych, odsunięcie od spraw publicznych, stworzyły sprzyjające warunki do pracy literackiej.
W sposób szczególny związany był z Poznaniem. Bywał wielokrotnie w mieście. Pełnił funkcję podwojewodziego poznańskiego oraz delegata Poznania na sejm. Z polecenia Napoleona rozpoczął w mieście organizację administracji polskiej, przygotowując wraz z Dąbrowskim powstanie przeciw Prusakom.
Zmarł w 1822 roku w nieistniejącym już drewnianym dworku.
Został pochowany w Brodnicy, ponieważ w Manieczkach nie było ani kościoła ani cmentarza. Po śmierci Wybickiego, w Manieczkach mieszkała jego żona Estera, a w rękach rodziny Wybickich Manieczki były do roku 1842, kiedy właścicielem majątku stał się gen. Dezydery Chłapowski z Turwi.
W dworku zbudowanym w r. 1894, w latach 1978-2006 znajdowało się Muzeum im. gen. Józefa Wybickiego.
Dlaczego prochy Wybickiego zabrano z Brodnicy i pozostawiono grób pustym?
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, powstała w Poznaniu inicjatywa stworzenia panteonu wybitnych Wielkopolan (na wzór krakowskiej Skałki). Wystąpił z nią proboszcz parafii przy kościele św. Wojciecha, ksiądz Bolesław Kościelski.
Ideę poparł Heliodor Święcicki (pierwszy rektor Uniwersytetu Poznańskiego) oraz grono znamienitych Wielkopolan.
W 1922 r. ukonstytuował się Komitet Budowy Grobów Zasłużonych pod przewodnictwem ks. biskupa Stanisława Łukomskiego.
W 1923 r. prochy Józefa Wybickiego zabrano z grobu w Brodnicy i złożono w krypcie kościoła św. Wojciecha, w specjalnie wykonanym na tę okazję sarkofagu, w towarzystwie innych zasłużonych Wielkopolan.
Spoczywają tam m. inn.:
- Karol Marcinkowski - lekarz, filantrop i społecznik;
- Feliks Nowowiejski - kompozytor;
- Antoni Kosiński - współtwórca Legionów we Włoszech;
- Andrzej Niegolewski - pułkownik w armii napoleońskiej, obrońca praw j. polskiego w zaborze pruskim.
Pusty grób uświadamia nam dzisiaj, że Wybicki był naszym Wielkopolaninem, naszym wielkim Polakiem.
Źródło:
http://regionwielkopolska.pl
http://pl.wikipedia.org
http://www.galeriawielkopolska.info
http://www.poznan.pl
http://www.swietywojciech.archpoznan.org.pl
|
|
|
| |
|
|
